چاره ی کار اصولگرایان فسا در این دوره از انتخابات مجلس/مردم با رای خود ائتلاف مردمی اصولگرایی را رقم بزنند
پایگاه خبری تحلیلی فسایی: این روزها اصولگرایان شهر فسا دچار دوگانگی شده اند که به کدام یک از کاندیدهای اصولگرای در صحنه رای بدهند. مشکل اساسی آنها این است که به هر دو کاندیدای اصولگرای موجود ایراداتی را وارد می دانند و در انتخاب دچار شک شده اند. به اعتقاد ما توجه به نتیجه در این مقطع حساس بسیار اهمیت دارد چرا که اگر ذره ای سستی و اشتباه صورت بگیرد باید تاوان سنگینی را پرداخت کرد.
پیشنهاد ما این است حال که بنا به شرایط ایجادد شده امکان ائتلاف دوکاندیدای موجود وجود ندارد مردم با رای خود ائتلاف مردمی اصولگرایی را رقم بزنند. به این شکل که درصد رای آوری هم در رای دادن به یکی از این دو کاندیدای موجود ملاک قرار گیرد، چرا که اگر فقط تکلیف گرایی شاخصه باشد حوادثی مانند انتخابات 92 رقم خواهد خورد.پس ضمن توجه به انتخاب اصلح باید برای هر انسان عاقلی نتیجه هم مهم باشد.
بنابر این در روز انتخابات یا اگر شخصی ایرادات زیادی را به دوگانی وارد بداند ولی چون در شرایط بسیار حساسی واقع شده ایم باید این را بپذیرد دوگانی هر چه هست یک اصولگراست پس در چنین شرایطی مصلحت و تکلیف با هم ایجاد می کنند که انسان اجازه ندهد با تعلل و بی بصیرتی اش کرسی مهم مجلس به دست کسان دیگری بیافتد.و اگر دوگانی رای آورتر است به او رای بدهد .
حتی اگر اصولگرایی با جمالی مشکل اساسی دارد ولی به تفکر اصولگرایی معتقد است باید در چنین شرایطی مشکل شخصی اش را کنار بگذارد و اگر جمالی رای آور تر است به او رای بدهد.
مهم این است که کرسی فسا در مجلس دست کسی باشد که عنوان اصولگرایی را یدک می کشد باید این را هم در نظر گرفت که حتی یک رای هم میواند مهم باشد.
جمله معروفی از امام خمینی ره نقل شده که : « ما مکلف به انجام
وظیفه هستیم نه حصول نتیجه » وبعضاً برداشت های غلطی از این جمله برای
توجیه ناکارآمدی ها و ضعف عملکردها می شد ؛ گویی مکلف هستیم برای کارهای بی
نتیجه تلاش کنیم و .... درصورتیکه منظور امام خمینی ره ومثال هایی که از
حرکت انبیاء الهی می زنند دلالت بر نتیجه گرایی معنوی دارد نه توجیه تلاش
های بی نتیجه
اخیراً مقام معظم رهبری مدظله العالی (دردیدار جمعی از دانشجویان) نسبت
سنجی جالبی دراین خصوص انجام داده اند که توجه به آن خالی از لطف نیست ولب
لباب آن اینست که : تکلیف گرایی هیچ منافاتی با دنبال نتیجه بودن، ندارد.
مشروح این بخش از بیانات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در دیدار با دانشجویان بدین شرح است:
یک سؤال دیگر این است - که اینجا هم باز بعضى از دوستان گفتند - که رابطه‌ى
«تکلیف‌مدارى» با «دنبال نتیجه بودن» چیست؟ امام فرمودند: ما دنبال تکلیف
هستیم. آیا این معنایش این است که امام دنبال نتیجه نبود؟ چطور میشود چنین
چیزى را گفت؟
امام بزرگوار که با آن شدت، با آن حدّت، در سنین کهولت، این همه سختى‌ها را دنبال کرد، براى اینکه نظام اسلامى را بر سر کار بیاورد و موفق هم شد، میشود گفت که ایشان دنبال نتیجه نبود؟ حتماً تکلیف‌گرائى معنایش این است که انسان در راه رسیدن به نتیجه‌ى مطلوب، بر طبق تکلیف عمل کند؛ برخلاف تکلیف عمل نکند، ضدتکلیف عمل نکند، کار نامشروع انجام ندهد؛ والّا تلاشى که پیغمبران کردند، اولیاى دین کردند، همه براى رسیدن به نتائج معینى بود؛ دنبال نتائج بودند. مگر میشود گفت که ما دنبال نتیجه نیستیم؟
یعنى نتیجه هر چه شد، شد؟ نه. البته آن کسى که براى رسیدن به
نتیجه، برطبق تکلیف عمل میکند، اگر یک وقتى هم به نتیجه‌ى مطلوب خود نرسید،
احساس پشیمانى نمیکند؛ خاطرش جمع است که تکلیفش را انجام داده. اگر انسان
براى رسیدن به نتیجه، بر طبق تکلیف عمل نکرد، وقتى نرسید، احساس خسارت
خواهد کرد؛ اما آن که نه، تکلیف خودش را انجام داده، مسئولیت خودش را انجام
داده، کار شایسته و بایسته را انجام داده است و همان طور که قبلاً گفتیم،
واقعیتها را ملاحظه کرده و دیده است و بر طبق این واقعیتها برنامه‌ریزى و
کار کرده، آخرش هم به نتیجه نرسید، خب احساس خسارت نمیکند؛ او کار خودش را
انجام داده. بنابراین، این که تصور کنیم تکلیف‌گرائى معنایش این است که ما
اصلاً به نتیجه نظر نداشته باشیم، نگاه درستى نیست.
در دفاع مقدس و در همه‌ى جنگهائى که در صدر اسلام، زمان پیغمبر یا بعضى از
ائمه (علیهم‌السّلام) بوده است، کسانى که وارد میدان جهاد میشدند، براى
تکلیف هم حرکت میکردند. جهاد فى‌سبیل‌الله یک تکلیف بود. در دفاع مقدس هم
همین جور بود؛ ورود در این میدان، با احساس تکلیف بود؛ آن کسانى که وارد
میشدند، اغلب احساس تکلیف میکردند. اما آیا این احساس تکلیف، معنایش این
بود که به نتیجه نیندیشند؟
راه رسیدن به نتیجه را محاسبه نکنند؟ اتاق جنگ نداشته باشند؟ برنامه‌ریزى و تاکتیک و اتاق فرمان و لشکر و تشکیلات نظامى نداشته باشند؟ اینجور نیست. بنابراین تکلیف‌گرائى هیچ منافاتى ندارد با دنبال نتیجه بودن، و انسان نگاه کند ببیند این نتیجه چگونه به دست مى‌آید، چگونه قابل تحقق است؛ براى رسیدن به آن نتیجه، بر طبق راههاى مشروع و میسّر، برنامه‌ریزى کند.
در پایان باید گفت:
پروا مکن بشتاب
وحدت چاره ساز است....
گرفته شده از سایت فسایی http// www.fasaei.ir
