شعر بسیار زیبای او که عشقش تو دلم قد خدامه ننمه . . . از عبدالرضا رجبیان
چهارشنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۵، ۰۳:۲۹ ب.ظ
"او که عشقش تو دلُم قدّ خدامه ننمه
او که هر جا من باشم پشت و پنامه ننمه"
اویی که چه من باشم چه نباشم تو فکرمه
او که از صُب تا پَسین کارش دعامه ننمه
اویی که بی حرمتیش کردم و باز هیچی نگف
او که حرمتش کاکا قد خدامه ننمه
او که اَی یه چن روزی نبینمش فُور میمیرم
صورتش صُب تا پسین کنج چیشامه ننمه
او که اَی باکیم بشه اَی کِرِ پام زخمی بشه
خیلی بیشتر از خودُم فکر دوامه ننمه
او که بُنگِ صُب که از خُو پا میشه تا سَرِ شوم
توی فکر سختی و کار بُوامه ننمه
اگه من هیچی نگم بِرِی ناهار چی چی میخوام
او که از صُب یه تیکه فکر غذامه ننمه
گای گوشی یِی چی میشه که تو دلُم عقده میشه
اوکه هر وقت که باشه عقده گشامه ننمه
وقتی دردِ دل دارم یا که مِخوام یَی چی بگم
او که همدم هَمِی درد دلامه ننمه
اگه یِی روز رو زمین عشق و صفایی نباشه
یَره* او که معدن عشق و صفامه ننمه
اویی که اَ اول اومدنم روی زمین
توی فکر دیروز و امرو صبامه ننمه
اگه یِی روز گول شیطون بخورم زن بوسونم
او که از اول کار فکر بچامه ننمه
بعد عقد و محضر و کِل و شاباش و روبوسی
او که از فردای عقد تو فکر وامه ننمه
من که هر چه کار کنم بدم ننم هیچ باکی نی
او که فکر یِی زمین تو فاز برامه ننمه
او که وقتی تو خونُو جولِی چیشام تکه داده
اِنگا آینه ی بختم و تُنگ طلامه ننمه
اِنگا بر عکس شده جای که من بشم عصا بَرَش
اویی که تو پیریشم اِنگا عصامه ننمه
او که اَی خواسم برم سر کوچُو و زود بیام
فکر یِی وَ اِن یَکاد بِرِی تو رامه ننمه
من که هر چی رو زدم پیش خدا فایده نداشت
او که مُهر رفتن به کربلامه ننمه
تو دل "مِی خوش" ای جملو تا همیشه میمونه
"او که عشقش تو دلُم قدّ خدامه ننمه"
بیت اول از شاعرعزیز یدالله طارمی
عبدالرضا_رجبیان(مِی خوش)
او که هر جا من باشم پشت و پنامه ننمه"
اویی که چه من باشم چه نباشم تو فکرمه
او که از صُب تا پَسین کارش دعامه ننمه
اویی که بی حرمتیش کردم و باز هیچی نگف
او که حرمتش کاکا قد خدامه ننمه
او که اَی یه چن روزی نبینمش فُور میمیرم
صورتش صُب تا پسین کنج چیشامه ننمه
او که اَی باکیم بشه اَی کِرِ پام زخمی بشه
خیلی بیشتر از خودُم فکر دوامه ننمه
او که بُنگِ صُب که از خُو پا میشه تا سَرِ شوم
توی فکر سختی و کار بُوامه ننمه
اگه من هیچی نگم بِرِی ناهار چی چی میخوام
او که از صُب یه تیکه فکر غذامه ننمه
گای گوشی یِی چی میشه که تو دلُم عقده میشه
اوکه هر وقت که باشه عقده گشامه ننمه
وقتی دردِ دل دارم یا که مِخوام یَی چی بگم
او که همدم هَمِی درد دلامه ننمه
اگه یِی روز رو زمین عشق و صفایی نباشه
یَره* او که معدن عشق و صفامه ننمه
اویی که اَ اول اومدنم روی زمین
توی فکر دیروز و امرو صبامه ننمه
اگه یِی روز گول شیطون بخورم زن بوسونم
او که از اول کار فکر بچامه ننمه
بعد عقد و محضر و کِل و شاباش و روبوسی
او که از فردای عقد تو فکر وامه ننمه
من که هر چه کار کنم بدم ننم هیچ باکی نی
او که فکر یِی زمین تو فاز برامه ننمه
او که وقتی تو خونُو جولِی چیشام تکه داده
اِنگا آینه ی بختم و تُنگ طلامه ننمه
اِنگا بر عکس شده جای که من بشم عصا بَرَش
اویی که تو پیریشم اِنگا عصامه ننمه
او که اَی خواسم برم سر کوچُو و زود بیام
فکر یِی وَ اِن یَکاد بِرِی تو رامه ننمه
من که هر چی رو زدم پیش خدا فایده نداشت
او که مُهر رفتن به کربلامه ننمه
تو دل "مِی خوش" ای جملو تا همیشه میمونه
"او که عشقش تو دلُم قدّ خدامه ننمه"
بیت اول از شاعرعزیز یدالله طارمی
عبدالرضا_رجبیان(مِی خوش)
۹۵/۰۱/۱۱